Week 2 al weer in het zonnige Curacao - Reisverslag uit Curaçao, Curaçao van Sharon Gils - WaarBenJij.nu Week 2 al weer in het zonnige Curacao - Reisverslag uit Curaçao, Curaçao van Sharon Gils - WaarBenJij.nu

Week 2 al weer in het zonnige Curacao

Blijf op de hoogte en volg Sharon

12 September 2014 | Curaçao, Curaçao

Mijn tweede week is al weer voorbij in Curacao. Ik begin hier steeds meer mijn leventje te leiden. Mijn 2e week stage vliegt ook weer voorbij en ik leer iedereen steeds beter kennen. Het is wel erg wennen om alles zelf te moeten betalen. Ik heb gister ook een heel overzicht gemaakt van de uitgave van de eerste 2 weken. Hier schrok ik best wel van maar als je na gaat dat je ook eenmalige aankopen heb moeten doen zoals een bord, glas en bestek etc. Hoop ik wel dat de kosten met de boodschappen verder naar beneden gaan ook al zijn de boodschappen hier duurder dan in Nederland. Ik ben in het weekend het eiland weer gaan verkennen en we zijn met een groep naar grote knip geweest helemaal aan de andere kant van het eiland bij westpunt. Hier was het zo mooi om te zijn. Het water was zo blauw en het strand was echt wit. In het water kon je al snel niet meer staan en je zag de vissen zo langs je heen zwemmen. Dat was echt super om gekleurde vissen zo langs je heen zien te zwemmen. We zijn vrijdag ook met een hele groep met de locobus geweest. Dit is een bus die je ophaalt bij komomo beach en rond gaat rijden met harde muziek aan door Curacao. Na de busrit zijn we bij kokomo beach weer afgezet en zijn we naar full moon geweest. Hier ben ik rond half 2 naar huis gegaan omdat een huisgenootje de volgende dag weer om 6 op moest voor haar stage. Zaterdag kreeg ik van een huisgenootje te horen dat haar opa overleden was. Ze had het hier moeilijk mee en was best wel boos op haar dat ze hier alleen mee rond had gelopen toen ze het hoorde. Ik vertelde haar dat ze me wakker had moeten maken en achteraf had ze het zelf ook wel willen doen alleen ze wist op dat moment niets meer. Dat is een van de moeilijkste dingen waar je voor kan komen te staan als je zo ver van huis bent. Iedereen zit hier alleen en je moet er dan voor elkaar zijn op dat moment. Gelukkig zitten we met Een groep van 50 man waarmee je bijna bij iedereen wel terecht kan. Ze had haar beslissing gemaakt om hier te blijven en om de crematie online mee te kijken. Ze wilde dit niet alleen doen en ik stelde voor om dit samen met haar te doen. Ze vond het heel fijn dat ik het voor haar wilde doen. Zelf vind ik het normaal alleen zei vertelde dat het helemaal niet zo vanzelfsprekend was dat je dar voor elkaar over had. Maandag was mijn vrije dagje maar kwam al vroeg uit bed om met een huisgenootje naar de GGD te rijden en na daar 2 uur te hebben gezeten was ze klaar. Zo druk niet normaal! Toen gelijk door om voor een ander huisgenootje haar telefoon op halen bij phone house omdat ze op stage was en daarna nog een ronde over de fruitmarkt gelopen. Dinsdag en woensdag heb ik stage gehad. Het was allemaal rustig en goed verlopen. Alleen op woensdag viel ineens de stroom om 10.00 uit waardoor alle ventilatoren en airco's ermee stopten. Dit was even afzien, maar gelukkig halverwege mijn pauze om half 2 sprong de stroom weer aan. Op stage leer ik de kinderen maar ook de collega's steeds beter kennen en er zijn 2 nieuwe meisjes bij ons komen werken. Ik had ze een week daarvoor in het Pietermaai hotel gezien en daar heb ik verteld waar ik stage liep. Het leek ze leuk waar ik werkte en waren gelijk gaan informeren. En nu zijn ze dus ook bij tuma mi man aan het werk! Wel fijn om meiden van je eigen leeftijd te hebben. Hier praat je wat makkelijker mee over van alles en nog wat. Vandaag, donderdag, had ik vrij genomen omdat de crematie van de opa van een huisgenootje was. Stage deed hier helemaal niet moeilijk over. Dat was wel echt fijn! Het was fijn dat ik er voor haar op dat moment kon zijn. Na de ceremonie hebben we nog even na gepraat en nagedacht wat we konden doen zodat ze haar gedachten kon verzetten. We kwamen uit op Saint Tropez omdat ze ook nog met thuis moest Skype en bij Saint Tropez heb je WiFi. Het enige voordeel is dat ik weer lekker wat bij gekleurd ben! Ik probeer vrijwel iedere avond met het thuisfront te FaceTimen en ze zo op de hoogte te houden hoe het allemaal gaat hier. Ik mis iedereen wel en het is super zielig als m'n hondje mij gaat zoeken. Maar toch vrolijkt mijn stem hem toch helemaal op. Week 2 is al weer voorbij en het gaat sneller dan ik had gedacht. Morgen nog een dagje werken van half 9 tot half 4 en dan lekker weekend tot maandag weer! Heb het hier super naar mijn zin en de groetjes uit het zonnige en warme Curacao ! X

  • 12 September 2014 - 13:18

    Henk En Anna-Lies Segers:

    Wat fijn dat jullie een leuke groep hebben.Geniet nog maar lekker aan de andere kant van de wereld.groetjes van ons

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Sharon

Ik ben Sharon van Gils. Ik ben 18 jaar en ik woon in Breda. Ik ga voor mijn derde en laatste leerjaar buitenlandse stage lopen voor mijn opleiding medewerker maatschappelijke zorg specifieke doelgroepen niveau 4. Dit ga ik doen in het stukje Nederland in de tropen CURACAO!

Actief sinds 19 Aug. 2014
Verslag gelezen: 180
Totaal aantal bezoekers 4055

Voorgaande reizen:

28 Augustus 2014 - 28 Oktober 2014

Vrijwilligerswerk in Curacao

Landen bezocht: